‘Uit de test komt dat je lichaam niet tegen gluten kan. Dus geen gewoon brood, pasta, koekjes, croissantjes enzovoorts meer. Sorry…’
Met enige regelmaat test ik uit welke voeding iemand al dan niet verdraagt. Met diezelfde regelmaat komt er uit die testen dat mijn cliënt het beste kan stoppen met iets wat zij heel lekker vindt. Zoals brood. Of zuivel. Of koffie.
Andere eetgewoonten
Dat betekent dat mijn cliënt haar eetgewoontes moet gaan aanpassen. Geen kommetje kwark meer bij het ontbijt, geen koekjes meer en ook geen lekkere pastaschotel meer. En ik voel hoe naar dat is – ik vind het zelf óók allemaal zo lekker.
Het voelt dus alsof ik haar iets afpak. Vaak heb ik dan de neiging om te zeggen ‘Sorry, dit is wat je lichaam je aangeeft.’ Maar er is natuurlijk niets om me voor te verontschuldigen. Dit is wat het lichaam aangeeft. Het is een positieve boodschap. Maar toch…
Ik weet hoe je kunt genieten van een goed broodje of een kom kwark bij het ontbijt. Tegelijkertijd ben ik me bewust dat melk bedoeld is voor jonge zoogdieren en dat granen de laatste decennia zo aangepast zijn dat veel mensen ze niet meer verdragen. Ook weet ik dat veel mensen opknappen als ze stoppen met granen en zuivel. Of met koffie. 😉
En toch… Toch voelt het alsof ik ze afpak. Iets wat lekker is, iets wat het leven aangenaam maakt, iets wat nou eenmaal bij die persoon hoort. Vandaar de ‘sorry’.
Een paar sessies later
Als ik de volgende sessie of een paar sessies later vraag hoe het gaat door de aanpassing van de voeding, dan blijkt vaak dat er allerlei klachten zijn verdwenen. Bijvoorbeeld het opgeblazen gevoel dat iemand altijd had na een maaltijd met gluten. Of onrust in darmen. Of hoofdpijn.
De positieve kant is dan verder dat m’n cliënt beter slaapt en meer energie heeft. Of helderder kan denken. Of lekkerder in haar vel zit. En daar zijn mijn cliënten zonder uitzondering blij mee.
Ik heb het al meermaals meegemaakt. Mensen zijn dankbaar dat het uit de testen naar voren is gekomen. Dankbaar voor de resultaten. Omdat ze vaak al lang met de klachten rondliepen. En als er eenmaal nieuwe eetgewoontes zijn, voelen die vaak beter dan de oude.
En toch. Iedere keer dat het uit de testen komt, heb ik toch weer de neiging om ‘sorry’ te zeggen. Dus als je binnenkort bij me op de bank ligt en ik moet je vertellen dat je je croissantje moet laten staan: bij deze alvast mijn excuses.