Terwijl ik in stevig tempo doorwandel, ben ik in gedachten vier jaar terug in de tijd.
De dag dat ik uitviel, ineens niets meer kon en compleet uitgeput was. De zoektocht naar de juiste diagnose, de opluchting dat ik niet gek was toen ik hoorde dat mijn schildklier te traag werkte. En tegelijkertijd de schrik, omdat er dus écht iets uit balans was in mijn lichaam, ik écht ziek was.
Daarna dwaal ik langs de aanpassingen die ik heb doorgevoerd in mijn leven om weer gezond, fit en blij te worden.
Ook de trots dat het me is gelukt voel ik voorbij komen..
Officieel kan het namelijk niet, zonder medicatie leven als je een trage schildklier hebt én er antistoffen zijn gevonden. Officieel heb je dan de ziekte van Hashimoto en heb je medicijnen nodig. Maar ik had toen al net iets te veel wonderbaarlijke dingen in mijn praktijk gezien en bijzondere verhalen over genezen van ziektes gelezen en gehoord om me zomaar bij dit gangbare idee neer te leggen. Dat iets niet kan, betekent in feite alleen maar dat nog niemand het gedaan. Ooit konden we ook niet naar de maan. Of videobellen…
Ik heb veel gedaan. Volgens sommigen destijds soms iets te veel tegelijkertijd. Maar ik wilde zo graag beter worden dat ik niet zozeer wilde weten wat er werkte als wel alles doen wat ik kon doen.
Voeding aanpassen, supplementen slikken, ademhalingsoefeningen, oude stress loslaten, meridianen weer in balans brengen, bewegen voor zover mijn conditie dat toeliet … én mezelf meer op de eerste plek zetten in mijn leven. Wat nog niet meeviel als moeder van twee pubers met allebei een vorm van autisme
Terugkijkend was dat misschien ook wel de grootste en moeilijkste stap. Ik herinner me weer – nog verder terug in de tijd – dat ik eind twintig was en een coach tegen me zei dat ik vaker ‘ik eerst’ mocht gaan denken. Dat is me gedurende het coachingstraject niet volledig gelukt, zal ik maar zeggen. 😉
Toch is het wel fijn. Ik zeg inmiddels bijna standaard ‘nee’ als iemand me vraagt naar een feest of bijeenkomst te komen met veel mensen. Ik vind het gewoon niet leuk al die mensen en die herrie. Zonder schroom houd ik mijn weekenden meestal leeg om tijd voor mezelf te hebben. Besloot ik dit jaar niet op vakantie te gaan omdat ik er simpelweg geen zin in had. Lekker thuis zijn en precies doen waar ik op dat moment zin in had, slapen in mijn eigen bed, genieten van een veel rustiger Leiden dan buiten de zomervakantie. Ik word er blij van. En wat anderen er van vinden, mogen ze lekker vinden. 🙂
Hoe zit het me jou? Lukt het je om je eerst af te vragen wat jij nodig hebt? Waar jij blij van wordt? Of je wel gezelschap wilt of liever alleen bent? Of vind je – net als het grootste deel van mijn cliënten – nee zeggen moeilijk en zou je liever je grenzen wat beter aangeven?
Als je graag weer gezonder, fitter en blijer wilt zijn, de oorzaken van je trage schildklier wilt aanpakken en hier wat hulp bij kunt gebruiken, denk ik graag met je mee! Want zonder goed zorgen voor jezelf kun je nog zo gezond eten, supplementen slikken en bewegen, je lichaam zal toch uit balans blijven. Want te vaak niet doen wat bij jou past, te vaak over je grenzen gaan, niet genoeg je rust pakken, het geeft allemaal stress. En dat is wel het laatste wat je kunt gebruiken als je last hebt van een trage schildklier.
Plan hier een gratis online inzichtsessie met me in, dan kijken we samen wat jij kunt doen om jouw klachten aan te pakken en jezelf meer op de eerste plek te zetten.