Dit gevoel heb ik mijn hele leven met me meegedragen, misschien al vanaf vlak na mijn geboorte.
Met de beste intenties en kennis van destijds heb ik als pasgeboren baby de eerste tien dagen van mijn leven vooral op een babykamer met allemaal andere pasgeborenen gelegen. Voor de voedingen werd ik naar mijn moeder gebracht. Zelfs mijn vader zag me de eerste tien dagen vooral achter glas…
Niemand die zich destijds bewust was dat ik het – na 9 maanden nauw verbonden te zijn met mijn moeder – vooral nodig had om bij haar te zijn, om huidcontact te hebben, het gevoel te hebben dat ik welkom was hier op aarde.
Mijn ouders hebben het knuffelen ruimschoots ingehaald met me toen ze me eindelijk mee naar huis mochten nemen, maar een eerste imprint was gemaakt.
Geen groot trauma, nergens toeters en bellen die afgingen of hulp die ingeschakeld werd. Zo deed men dat toen eenmaal. Konden de jonge moeders herstellen. Rust, reinheid en regelmaat.
Toch is mijn gevoel dat die eerste tien dagen veel impact hebben gehad. Dat door het afgescheiden zijn van mijn ouders een van mijn basisovertuiging tot voor kort was: “Ik doe het wel alleen”.
Ook vermoed ik dat ik daardoor in mijn leven soms heftige reacties had bij kleine dingen waar het contact ineens verbroken werd (vooral bij partners), dat ik vroeger op feestjes altijd iedereen dag zei met wie ik even gesproken had (en dus errrg lang deed over vertrek) en dat ik het slecht kon hebben als mijn zoons op stap gingen zonder mij even dag te zeggen. En zo waren er nog wat triggers.
Je herkent dit vast. Alles gaat zijn gangetje en “ineens” voel je je onrustig, word je verdrietig of raak je geïrriteerd. Niets lukt meer. Je denken wordt negatiever. Je weet niet was het is, maar wel dat je uit je doen bent.
Dat kan zomaar komen doordat een “klein” trauma is getriggerd.
Ik heb mezelf pasgeleden weer eens “op de behandeltafel” gelegd om de overtuiging dat ik er niet bij hoor te helen. Tijdens het doen van de correcties kwam de zin “Ik hoor bij mezelf” op. Tranen. Dat is het. Ik ben altijd zo bezig geweest met bij de anderen horen dat ik mezelf verloor. De sessie heeft me nog geen half uur gekost en het levert me nu al zoveel op.
Ik ben weer thuis bij mezelf.❤️
Herken je dit en wil je er mee aan de slag? Plan een gratis online inzichtsessie bij me in, dan vertel ik je graag hoe ik dit soort “kleine dingen” oplos.